این روش توسط مهندسان قابلیت اطمینان، در اواخر دهه 1950، برای بررسی مشکلات احتمالی سیستمهای نظامی بوجود آمد.
FMEA اغلب اولین گام در مورد بررسی قابلیت اطمینان سیستم است.
این روش شامل بررسی بسیاری از اجزاء، مجموعهها و زیرسیستمها به عنوان امکان شناسایی حالتهای شکست، و علل و اثرات آنهاست.
چند نوع مختلف از تجزیه و تحلیل FMEA وجود دارد. مانند:
. عملکردی
. طراحی
. فرآیند
در حیطه فعالیتهای تولیدی و خدماتی، مسائلی نظیر موارد زیر است:
شدت رقابت، بالا رفتن توقع و تغییرات خواستهها و انتظارات مشتری، تحولات روزافزون فناوری، باعث افزایش تعهدات تولیدکنندگان در زمینهی رفع عیوب در محصول و
امحاء هرگونه کمبود و انحراف در عملکرد آن. در غیر این صورت، سهم بازار به دلیل کاهش رضایت مشتری، از دست خواهد رفت.
برای تحقق اهداف یاد شده، سازمانهای امروزی از ابزاری به نام «روشهای تجزیه و تحلیل عوامل شکست و آثار آنها» یا FMEA استفاده میکنند.
همچنین از عرضهی محصول بدون عیب و قابل رقابت به بازار اطمینان حاصل میکنند.
با استفاده از این ابزار کارآمد، میتوان حالات بالقوه خرابی در سیستم، فرآیند، محصول و خدمت را شناسایی و اولویتبندی کرد،
اقدامات لازم برای حذف یا کاهش میزان وقوع حالات بالقوه خرابی را تعریف و تعیین کرد
و در نهایت، نتایج تحلیلهای انجام شده را با هدف تهیه مرجعی کامل برای حل مشکلات آتی، به ثبت رساند.